Kościół i klasztor klarysek w Krakowie
Zakon Świętej Klary (Ordo Santae Clarae – OSC) zwany potocznie zakonem klarysek – żeńskie
klauzurowe
zgromadzenie
zakonne
. Powołany w 1211 roku przez
św. Franciszka z Asyżu
i
św. Klarę z Asyżu
(1193-1253).
Do Polski sprowadzony przez
bł. Salomeę
(1212-1268), córkę
Leszka Białego
, księcia krakowskiego. Siostry zamieszkały w
Zawichoście
, a później w
Skale
, skąd w roku 1316 przeniosły się do Krakowa.
Kolejne fundacje powstały: w 1280 roku w
Starym Sączu
z inicjatywy
świętej Kingi
i w 1283 roku w Gnieźnie z inicjatywy
bł. Jolenty
. W XVII w. powstały klasztory klarysek w Śremie, Kaliszu, Chęcinach i Zamościu.
Kasatę zakonów kontemplacyjnych, dokonaną przez zaborców w XVIII wieku, przetrwały klasztory w Krakowie i Starym Sączu.
W ostatnich latach klaryski założyły nowe fundacje: w 1986 roku w
Miedniewicach
, a w 1995 roku w Zamościu. Najmłodszymi klasztorami polskich klarysek są: Saltpond w 1990 roku (
Ghana
, Afryka) i
Skaryszew
(koło Radomia) w 1997 roku Klaryski z Polski modlą się również w
Dingolfing
w Niemczech.
Każdy z klasztorów klarysek jest autonomiczny.
W
Polsce
domy zakonne znajdują się w
Starym Sączu
,
Krakowie
,
Miedniewicach
,
Sitańcu k. Zamościa
,
Skaryszewie
i
Sandomierzu
.
W
Kaliszu
znajduje się jedyny w Polsce klasztor
Ubogich Sióstr Świętej Klary
(również OSC), w którym siostry żyją według innego prawa, tj. pierwotnej "Reguły św. Klary", zatwierdzonej przez pap. Innocentego IV w 1253 r.
Zakon Klarysek jest często mylony z
Klaryskami od Wieczystej Adoracji
.
Linki zewnętrzne